We hebben een analyse uitgevoerd op basis van twee vegetatiekarteringen (periode 1982-1992 en 2004-2008). En we hebben een vergelijking tussen twee classificaties van digitale false-color luchtfoto's (1987 en 2003). Belangrijkste conclusies zijn:

• De minst verhoutende delen zijn de kalkarme open graslanden met buntgras en korstmossen, die vooral in het kalkarme gebied voorkomen.
• Op grond van een steekproefsgewijze controle van de resultaten lijkt de luchtfoto classificatie in dit geval de meest betrouwbare methode om het proces van verhouting te onderzoeken.